Szanowni Państwo!
Z ogromną przyjemnością pragniemy przypomnieć, iż 10 sierpnia 2019 roku Pan profesor Andrzej Kułakowski wieloletni dyrektor Instytutu Onkologii i Centrum Onkologii-Instytutu, wybitny chirurg onkolog obchodzi wspaniały jubileusz 90-lecia urodzin.
Z tej okazji Szanownemu Panu Profesorowi w imieniu wszystkich pracowników Centrum Onkologii-Instytutu składamy najserdeczniejsze życzenia wielu lat w zdrowiu i nieustannej pogody ducha.
Dyrekcja i Pracownicy Centrum Onkologii-Instytutu
Andrzej Kułakowski (ur. 10 sierpnia 1929 w Warszawie[1]) – polski lekarz, specjalista w zakresie chirurgii onkologicznej, profesor nauk medycznych. Uczeń Tadeusza Koszarowskiego.
W okresie II wojny światowej uczestniczył w konspiracyjnym harcerstwie, następnie w Narodowej Organizacji Wojskowej i Armii Krajowej. Po powrocie do Warszawy ukończył Liceum im. Stefana Batorego[1]. W 1953 został absolwentem studiów medycznych na Akademii Medycznej w Warszawie[2].
W tym samym roku podjął pracę w Klinice Chirurgicznej Instytutu Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie kierowanej przez Tadeusza Koszarowskiego. Andrzej Kułakowski specjalizował się w zakresie chirurgii (I stopnia w 1959) oraz chirurgii onkologicznej (1961). Stopnie naukowe doktora i doktora habilitowanego uzyskiwał odpowiednio w 1964 i w 1978. Obejmował stanowiska profesora nadzwyczajnego (1978) i zwyczajnego (1986)[1]. W 1993 otrzymał tytuł profesora nauk medycznych[2]. W 1972 objął kierownictwo kliniki, był zastępcą dyrektora, a w latach 1991–1998 dyrektorem Centrum Onkologii – Instytutu im. Marii Skłodowskiej-Curie[1].
Specjalizował się m.in. w leczeniu nowotworów piersi z uwzględnieniem operacji odtwórczych po mastektomii i rehabilitacji pooperacyjnej, leczeniu nowotworów głowy i szyi, raka przełyku, operacjach jelita grubego i resekcjach miąższu wątroby[1].
Był także prezydentem Organizacji Europejskich Instytutów Onkologii. Członek Towarzystwa Chirurgów Polskich i Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej, założyciel i prezes Towarzystwa Marii Skłodowskiej-Curie w Hołdzie[1].
Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim (1995) i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą (2001) Orderu Odrodzenia Polski[3][4]. Wyróżniony tytułem doktora honoris causa Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie[1].
Życiorys za Wikipedią.